Beste leden en sympathisanten,

Met blozende wangen bezorgen we u onze veertiende editie van onze nieuwsbrief. Deze heeft al te lang op zich laten wachten. Niet dat we ingeslapen zijn. Het belooft een druk najaar te worden voor Ecofolie en daar is weer enige voorbereiding aan voorafgegaan. Ook de Milieuraad vraagt steeds meer tijd, maar het is broodnodig, nu, aan het begin van een nieuwe legislatuur, onze stem te laten horen. Gemeenten en steden voeren een stevige discussie omtrent hun budgettering. De keuzes worden steeds moeilijker nu de schuldenberg die de crisis veroorzaakte ook het lokaal beleid steeds harder treft.

Ondertussen komt het niet goed met de luchtkwaliteit, mobiliteit en energievoorziening, om slechts een paar zaken op te sommen. Buiten onze landsgrenzen zien we letterlijk duizenden hectaren bos in rook opgaan nu het weer zomert in het noordelijk halfrond. In Fukushima zijn we dag na dag getuige van wat wel eens de grootste nucleaire ramp ooit zou kunnen worden. Terwijl grote reders champagne drinken op d

kortere vaarroute tussen oost en west vanwege de bevaarbaarheid van de Noordelijke IJszee.
Toch beweegt er wat. Tweedehands en recuperatie zijn geen vieze woorden meer. Stadslandbouw doet steeds meer haar intrede. Een aantal consumenten gaan bewuster, lokaal en gezonder consumeren. Eindelijk pakt het al jaren door bosbranden geteisterde Portugal de daders aan (reeds 400 arrestaties volgens één van onze leden). In binnen- en buitenland ontstaan diverse coöperatieve initiatieven die het leefmilieu ten goede komen. Mensen gaan terug samen fietsen of kledij herstellen ...

Mochten beleidsmakers nu ook de moed hebben om al dit soort positieve initiatieven evenredig te steunen zoals ze momenteel de auto-industrie, de banken en soms megalomane bouwprojecten steunen, dan zouden we een heel eind opschieten om deze steeds dichter bevolkte aarde leefbaar te houden voor iedereen. Met inbegrip van behoud van de biodiversiteit.

Ecofolie levert daarom ook dit jaar haar bijdrage aan Ecobouwers. Het verhaal rond zuinig omspringen met grondstoffen en energie zullen we blijven vertellen.

Half oktober verzorgen we ook een wijkwandeling, in samenwerking met vorming plus, rond duurzaam leven in de Brugse Poort (reeds volzet, dus voor herhaling vatbaar).

Het statement dat we naar de Stad Gent willen maken omtrent de huidige bezuinigingsronde kan je lezen in het artikel ‘doelpunten voor betaalbaar water.’

Voor de donkere dagen plannen we een ledendag, want ook dat is weer al te lang geleden.

Veel leesgenot en reacties zijn steeds welkom,

Stefaan Onghena & Steven Van Herck

Doelpunten voor betaalbaar water

Warme zomerdagen en wat meer vrije tijd zijn vaak een gelegenheid om wat meer artikels te lezen in kranten of tijdschriften. Zo overkwam het mij om in zalige weersomstandigheden De Tijd van zaterdag 13 Juli grondig door te nemen. “Wonderbaarlijke realisatie van de nieuwe Gentse voetbaltempel” kopte p16 van het katern ondernemen. Sportberichtgeving is mijn ding niet, maar toen mijn blik viel op het bedrag dat Gent investeerde in deze tempel kon ik niet laten het hele artikel te verslinden. Voor de lezer die het huidige beleid niet volgt toch even meegeven dat in de Gentse beleidskringen momenteel het woord besparingen gonst langs alle kanten. Volgende zaken meen ik te hebben begrepen uit het artikel:

- De stad Gent financiert voor een bedrag van 20,3 miljoen euro.
- De stad Gent staat bijkomend borg voor een lening van 10 miljoen euro die werd verstrekt door Ethias (Optima).
- TMVW (drinkwatervoorziening) bracht 6,5 miljoen euro in en huurt ongeveer 5.000 m2 tempelruimte.
- TMVW ontvangt een dividend voor zijn kapitaalinbreng (bedrag niet gekend).
- De stad Gent investeerde reeds eerder in het Ottenstadion ten bedrage van 5 miljoen euro voor het destijds sterk verlieslatende AA Gent.

Op het stadhuis is men tevreden met de realisatie en de financiering van de Ghelamco Arena. Voor wat de de financiering betreft dienen er echter enkele belangrijke voorwaarden te worden vervuld. Onder niet mis te verstane woorden lees ik in het artikel dat het ter plaatse trappelen of degraderen een ramp zou zijn voor de financiële stabiliteit van de club - evenals voor de marktwaarde van het vastgoedproject, en dus voor de stadsfinanciën.

Maar er is echter meer wanneer een drinkwatermaatschappij, die toch wel het meest essentiële product levert aan de bevolking, voor diens inkomsten een jaarlijks variabele vergoeding zal ontvangen al naar gelang het succes van de club en het bouwproject. Het lijkt wel of de crisis eeuwen geleden plaatsvond en we ook de lessen die we eruit leerden reeds zijn vergeten. Zo wil ik er graag aan herinneren hoe een aantal gemeenten in Vlaanderen er voor kozen hun rioleringstelsel te verkopen, om met de opbrengsten meer intresten te genereren dan de onderhoudskosten aan dat rioleringstelsel. Dit ballonnetje ging op tot de crisis kwam. Naar analogie stel ik me dan ook de vraag welke impact de financiering van de Ghelamco Arena kan hebben op het dividend, en bijgevolg op de prijs van ons reeds prijzig drinkwater. Niet dat ik me zorgen maak om het cliënteel met een hoog verbruik, maar in dit land worden steeds meer mensen (het zouden er zo’n 5000 zijn) afgesloten van het net. Anderen kunnen nauwelijks hun drinkwaterfactuur betalen: AA Gent moet dus scoren.

Rond de tijd dat de Ghelamco Arena opende, zowat 10 maanden na de verkiezingen, lijken de begrotingsbesprekingen nog niet te zijn afgerond. Wat we wel al weten is dat er ongeveer 10% dient te worden bespaard in de stadsuitgaven. Op een slordig miljard omzet (totaal gewone en buitengewone dienst) wil de stad dus om en bij de 100 miljoen euro besparen. Op sport lijkt men voorlopig niet te besparen, want buiten de inbreng van de stad Gent op de terreinen van de voetbaltempel werden ook nog infrastructuurwerken rond het stadion gerealiseerd die minstens gedeeltelijk door de stad werden gefinancierd.

Binnenkort zal ook de milieuraad vernemen met hoeveel minder ze het moet stellen. Al kan ik als afgevaardigde voor Ecofolie leven met besparingen voor de Raad. Hoeveel er echter gesnoeid zal worden in de budgetten van o.a. leefmilieu, groendienst, maar ook sociale zaken en onderwijs, is bang afwachten. Gent heeft momenteel meer dan ooit nood aan meer groen, zuiverdere lucht, een vergroening van de mobiliteit en het bestrijden van de armoede.

Ik zal alvast aan de leden van de milieuraad voorstellen om deze legislatuur een extraatje van 30 miljoen euro (20 miljoen + 10 miljoen borg) te vragen voor schonere Gentse lucht, groenvoorzieningen volgens de Europese norm, veilige fietspaden en wegen zonder kraters alsook een energiezuinig stadspatrimonium.

Stefaan Onghena

Fukushima kort

De bodem bevriezen om besmet grondwater te verhinderen naar zee te vloeien. Niet slecht bedacht en wellicht resten er weinig andere oplossingen. Ingenieurs werken nu hard om erger te voorkomen. Koelen vergt echter meer energie dan verwarmen. Het is dus de vraag waar de energie vandaan zal komen om die koeling van de ondergrond gedurende een lange tot zeer lange periode aan te houden.
Wie de beelden reeds zag van de huidige stand van zaken op de site is het wellicht duidelijk geworden dat het huidige systeem van opslag van besmet water niet lang meer kan worden volgehouden. De site staat nu eivol met in der haast opgetrokken reservoirs. En nu maar hopen dat de site niet zal getroffen worden door een aardbeving of tsunami.

Stefaan Onghena

Boerse Poort

Sinds dit voorjaar bewerk ik samen met Meike en Greet een lapje grond op de Boerse Poort. Nu ja, het is eerder een uit de kluiten gewassen stuk grond van 100m². Deze stadsjongen heeft zowaar zijn groene vingers ontdekt! En dit heb ik volledig te danken aan het fantastische initiatief van de stad Gent en vzwBoerse Poort. Samen met enkele partners hebben deze twee protagonisten de handen in elkaar geslagen om een vervuilde site tussen de Mahatma Ghandistraat en de Drongensesteenweg te saneren en ter beschikking te stellen voor stadslandbouw. Als bewoners van de Brugse Poort werd ons per loting een stuk grond van 100m² toegewezen aan de mooie huurprijs van 90€ per jaar. Ruimte zat dus om ons groene leerproces te starten. Van het aankopen van de zaadjes, het thuis inzaaien in toiletrolletjes tot het uitplanten van de frêle plantjes op de voorziene ruimte … het betrekt je volledig bij het teeltproces.

En als je dan, tegen het advies van ervaringsdeskundigen in, als beginneling, toch een deel tomatenzaadjes zaait, en die onder de gloed van de uitzonderlijke zomerzon ziet uitgroeien tot stevige planten met blozende tomaten dan sta je zelf ook te glimmen van trots. En om onze andere ‘kindjes’ niet te kort te doen: we zijn even fier op onze radijsjes, worteltjes, uitjes, aardappelen, rode bieten, bloemkolen, savooikolen, koolrabi, broccoli, boontjes, augurken en maïs (*).

Maar de Boerse Poort is meer dan een plek om in de aarde te ploeteren. Het is ook een plaats om mensen te ontmoeten, kweektips uit te wisselen, je hoofd leeg te maken in een zalig groene stadsomgeving. Dankzij de vzw en met de medewerking van de vrijwilligers is er een passiefkot gebouwd met een keukentje/ontmoetingsruimte, opbergkastjes voor persoonlijke tuinspullen en een materiaalhok waar gemeenschappelijke kruiwagens en werktuigen ter beschikking staan. De Boerse Poort is bovendien een ecologisch project in de zin dat er strikte teeltregels worden opgelegd aan de tuinders. Zo mag er onder geen beding gebruik gemaakt worden van kunstmatige bemesters of insecticiden en wordt er verwezen naar de kweekmethodes van Velt om toe te passen. Je zal er ook geen glazen serres, tuinhuisjes of peloezen aantreffen: de beschikbare ruimte dient enkel om gewassen te telen.

Het zijn al deze elementen die de Boerse poort groter maken dan de som van haar delen!

(*) De eerlijkheid gebiedt mij wel te zeggen dat het aandeel van Meike en Greet in onze mooie oogst een stuk groter is dan de mijne.

Steven Van Herck

© Wenst u deze nieuwsbrief geheel of gedeeltelijk door te mailen naar geïnteresseerden?
Gráág! Wel staan we erop een volledige bronvermelding (ECOFOLIEvzw + auteur en datum) te voorzien. Bedankt!